Op Van Mierlo kun je bouwen
Willem Jozef Maria (Willem) van Mierlo (oprichter van Van Mierlo Bouw & Ontwikkeling) bouwde een van zijn eerste huizen voor zijn zwager Jan Strik; een fraai landhuis, naar ontwerp van Adriaan Dessing, aan het Oosteinde 110 in Wateringen.
De bouwtekening is bewaard gebleven in het Historisch Archief Westland.
In 1930 vestigde Van Mierlo zich met zijn bouwbedrijf zelf ook aan het Oosteinde (nr. 70) in Wateringen.
Hij werd in het handelsregister ingeschreven op 8 augustus 1930.
Datzelfde jaar al bleek Van Mierlo de laagste inschrijver voor de bouw van het R.K. verenigingsgebouw (bondsgebouw) aan de Herestraat in Wateringen.
Dat bondsgebouw zou de eerste worden in een lange reeks bijzondere bouwwerken die van Mierlo heeft gebouwd, want van Mierlo bouwde niet alleen maar huizen.
In 1931 was hij betrokken bij de bouw van het veilinggebouw van de Centrale Westlandse Snijbloemenveiling (de latere CCWS)
De Westlandse kranten noemen verder nog de bouw van automatische telefooncentrales in De Lier, Monster en Wateringen, maar ook de verbouwing van het postkantoor in Maassluis en de uitbreiding van het gemeentehuis (van Kropholler) in Wateringen.
In december 1931 was van Mierlo betrokken bij de aanbesteding voor het bouwen van twee bovenlokalen op de R.K. meisjesschool in Wateringen en verschillende werken aan het Dorpsplein en de Herenstraat in Wateringen. De aanbestedingen werden gepubliceerd in de Westlandse kranten.
Hoeveel huizen en gebouwen van Mierlo heeft gebouwd is niet bekend.
Maar de zaken gingen goed.
In 1957 vinden we in de krant een oproep voor timmerlieden.
Willem van Mierlo was ook erg actief op sociaal en cultureel gebied.
Hij is jarenlang voorzitter geweest van de R.K. harmonievereniging “De Phoenix” en was actief betrokken bij de organisatie van wedstrijden en concoursen, zoals bij de organisatie van het concours van harmonie- en fanfareverenigingen in Wateringen op 15 en 16 augustus 1933.
Ook was hij actief in de organisatie van de Oranjefeesten in 1938.
Deelnemers aan de allegorische optocht moesten zich bij hem opgeven.
In de hongerwinter hebben Willem en zijn vrouw Martina zich ingespannen om de Wateringse jeugd van voedsel te voorzien. Hij werd lid van de Commissie tot leniging van de voedselnood in Wateringen (van december 1944 – juni 1945).